۲۳ آبان ۱۳۸۸
۱۱ آبان ۱۳۸۸
بعد از مدتها که حتا این بخش از گفتمگفت هم به سیاست اختصاص داشت، چیزی بخوانید درباره «کافهپیانو» که همین امروز، نویسندهاش نشانی وبلاگش را برایم فرستاده و این مطلب را درباره کتاب منتشر کرده.
اين مقدمه اي است كه جناب آقاي فرهاد جعفري براي يادداشت من در وبلاگش نوشته و آن را دوباره منتشر كرده كه به خاطر توجه شان ممنونم اما دوست گرامي آقاي جعفري! شما اگر داستايوفسكي هم بوديد من نيازي نمي ديدم لينك مطلبم را ارسال كنم و اصرار داشته باشم چيزي را كه نوشته ام مورد توجه تان قرار گيرد. اين را نه از سر غرور بلكه به خاطر انزواي شخصي ام و در كمال تواضع مي گويم. به افت و خيزهاي سياسي هم كاري ندارم اگر واقعا از كافه پيانو خوشم مي آمد و آن را متني درخور، فني و يا لااقل انساني مي ديدم حتما تعريف و تمجيد مي كردم آن هم نه براي خوش آمد و بد آمد شما، براي خودم و "كافه پيانو" به هر حال براي من "مولف مرده است." آقاي جعفري من براي شما لينك ارسال نكرده ام و اگر كسي اين كار را كرده حتما قصد شيطنت داشته.
اشتراک در:
پستها (Atom)