حماقت خانه آلماير: تصويري از سرگرداني ميش ها و قوچ هاي ارمني

شروود اندرسن: در آغاز، آن زماني كه دنيا جوان بود، فكرهاي بسيار زيادي وجود داشت، ولي چيزي به نام حقيقت وجود نداشت. حقيقت ها را خود انسان ساخت. هر حقيقتي تركيبي بود از افكار مبهم و بسيار زياد. حقيقت ها در همه جاي دنيا بودند و همه هم زيبا بودند. در اينجا قصد ندارم همه آنها را براي شما بازگو كنم. حقيقت پاكدامني بود و حقيقت شوريدگي، حقيقت تمكن و فقر، صرفه جويي و اسراف، حقيقت بي بند و باري و بي قيدي. صدها و صدها حقيقت وجود داشت و همه هم زيبا بود و آن وقت آدم ها از راه رسيدند. هر كس كه پيدايش شد به يكي از حقيقت ها چنگ انداخت و بعضي ها كه خيلي قوي بودند ده ها حقيقت را در چنگ خود گرفتند
اين حقيقت ها بودند كه مردم را به عجايب بدل كردند. درست در همان لحظه اي كه يك نفر حقيقتي را براي خودش برمي دارد و آن را حقيقت خودش مي خواند و سعي مي كند زندگي اش را با آن بگذراند، خودش به عجايب و حقيقتي كه به آن ايمان آورده است، به دروغ بدل مي شود.

۲۳ دی ۱۳۸۶

تصويري از سرگرداني ميش ها و قوچ هاي ارمني

برف و بوران در بيجار هيچ وقت بي سابقه نيست، شهري كه گويي تكه اي از سيبري است اما امسال نمي دانم چه اتفاقي افتاده كه قوچ ها و ميش هاي ارمني را هم كلافه كرده است. عكس زيباي دوست عزبز جمشيد فرجوند سرگرداني رمه را در جست و جوي غذا نشان مي دهد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

حماقت خانه آلماير

۲۳ دی ۱۳۸۶

تصويري از سرگرداني ميش ها و قوچ هاي ارمني

هیچ نظری موجود نیست:

links