پستها
ماسكاريل، آيا جدا فكر مي كني كه چند همسري، جان گرايي، كوچك كردن كله و سحر و افسوني كه اساس آن جوشانده توتون باشد، معرف نوعي برتري فرهنگي است؟برتر نه برادر، هرگز چنين چيزي نگفته ام و چنين عقيده اي هم نداشته ام. اگر مرگ و مير كودكان، وابستگي زن، تك همسري يا چند همسري، پيشه وري و صنعت معيار قرار گيرد، شايد فرو دست تر هم باشد.
جانم در ميان آدم هايي كه راه مي روند و افراد قبايل ديگر چيزهايي وجود دارد كه خيلي بيشتر سبب مي شوند يكه بخوري. اين را انكار نمي كنم .
مثلا افراد قبايل آگوارونا و اوام بيسا در مارانيون عليا، پرده بكارت دختران شان را با انگشت ها جدا مي كنند و آن را زماني كه دختر براي نخستين بار تكليف شد مي خورند يا اين كه در بسياري قبايل بردگي وجود دارد و در برخي جوامع پيران را با نخستين علايم ضعفي كه در آنها آشكار شد به حال خود رها مي كنند كه بميرند و بهانه شان اين است كه روح اين افراد فراخوانده شده است و سرنوشت شان به پايان رسيده. اما بدتر از همه كه از نظر ما شايد غير قابل قبول ترين هم باشد، همان چيزي است كه با اندكي طنز سياه مي توان "كمال طلبي" قبايل خانواده آراواك خواند.
ماريو وارگاس يوسا - قاسم صنعوي - نشر توس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر