پستها
دو شعر از زنده ياد ابراهيم رزم آراچه مرگت است
چرا تمام نمي كني
همه به آب و آينه و ستاره
الله اكبر
هم پياله هاي من
همه طوطيان شكر شكن شده اند
و من هنوز
روياي ريقوي شاعري خاك بر سرم
خدايا
مرا از جهنم خواب هاي اين مرد
نجات ده
گم
در هياهوي انگشت هاي شوخي و شايد
وقت خواهش يك نشاني
و تنها
مثل غربت يك لهجه در پايتخت
چرا تمام نمي كني
همه به آب و آينه و ستاره
الله اكبر
هم پياله هاي من
همه طوطيان شكر شكن شده اند
و من هنوز
روياي ريقوي شاعري خاك بر سرم
خدايا
مرا از جهنم خواب هاي اين مرد
نجات ده
گم
در هياهوي انگشت هاي شوخي و شايد
وقت خواهش يك نشاني
و تنها
مثل غربت يك لهجه در پايتخت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر