۰۷ مرداد ۱۳۸۶

خدايان سومري به روايت گيلگمش

"و تمام جهان را يك زبان و يك لغت بود و واقع شد كه چون از شرق كوچ مي كردند همواره يي در زمين شنعار يافتند و در آن جا سكني گرفتند." گيلگمش، ترجمه دكتر منشي زاده

روزهاي آينده از گيلگمش بيشتر خواهم نوشت اما حالا دوست دارم خدايان اين اثر كه قديمي ترين درام بشري است و جلوه اي از تمدن درخشان سومري به حساب مي آيد را معرفي كنم. گيلگمش سه هزار سال پيش از ميلاد مسيح توسط كاهنان دربار سومريان بر خشت نوشته كه ماجراهاي پهلوان افسانه اي، گيلگمش را در 12 لوح يا دوازده سروده روايت مي كند. دو سوم اين پهلوان خدا و يك سومش انسان است. اين خدا- انسان، هرچه بدبختي مي بيند قوي تر مي شود. كشف اين خشت نوشته ها توسط جرج اسميت دانشمند انگليسي در اوايل قرن، تورات را به عنوان قديمي ترين منبع روايت از سكه انداخت و
اين كتاب را يك روزه مي توانيد بخوانيد
ادد: خداي رعد و برق
ارا: خداي طاعون
ارشكيگال: خداي خاك و زير خاك
ارورو: الهه قالب پرداز
انليل: خداي سرزمين
انو: خداي آسمان
ايركالا: خداي زير خاك
ايشتر: الهه عشق
تموز: خداي بهار
سوموكان: خداي كشتزارها و گله ها
سين: خداي ماه
شمش: خداي آفتاب
لوگال باندا: خداي گيلگمش
مامتوم: خداي سرنوشت
مردوك: خداي شهر
نرگال: خداي مردگان
ني نيب: خداي پرخاشگر جنگ

هیچ نظری موجود نیست: