پستها
احمد سلجوق ايلكان
او متولد 1955 آدناسست. براي تحصيلات عاليه به آلمان رفت و در دانشگاه تكنيك برلين معماري خواند اما تا اخذ مدرك دوام نياورد و به تركيه بازگشت تا اينكه در استانبول وارد رشته زبان و ادبيات آلماني شد اين بار ايلكان توانست تا اخذ مدرك دكتري در اين رشته تاب بياورد.
پروفسور ايلكان يكي از ترانه سرايان صاحب سبك تركيه به شمار مي رود و علاقه مندان بسياري دارد.
مجموعه تصنيف ها:
در نور شمع 1982 چشم هاي تو شعرند 1984 نگاه كن يك مرد مي گريد 1986 شاخه اي ميخك سفيد 1988 انساني كه منم 1990 جست و جو مي كنم تو را 1992 شاعر نمي گريد 1997 شاعر جدايي ها 2000 آخرين رمانتيك 2002
"تو كه باشي قيقاجي نمي رود پاهام"
نبودي و آتش ها برافروخت حسرتم
تو آتشم نگرفتي تنها
انتظارها كشيدمت اي خورشيد چون زندان
مثل روزه كه نان را
كوير گر گرفته كه آب
و تو وحشت ها در ميان كشيدي
قانون هاي سخت
ممنوعيت
حالا با اين سكوت چه مي پرسي كجايم
تو صدايم زدي كه نيامده باشم من!
دلتنگ نبودم اگر بودي در اين بي شكوفه بهار
هواي باراني
غروب گر گرفته دلتنگ
تو كه باشي
در خويش نمي ريزم اين همه ايستگاه
قطار
اتوبوس
تو كه باشي
قيقاجي نمي رود پاهام
نام اين جهنم اگر عشق باشد
تو آتشم زدي كه نسوخته باشم من!
مي داني
خرمن شب را به آتش كشيدم و نشد
ايستادم در برابر ترس ها و نشد
نردبامي به قله كوه تكيه دادم و نشد
برف خرداد شدم كه ببارم به دست هات، نشد
عشق ورزيدم نشد، سوختم نشد، پرستيدم نشد
بليت اين عشق را هم پاره كن
خواهي رفت مي دانم
پشت سر اما دو چشم اشك ريز مي خواهي
قلبي پاره پاره و كوهي خراب
هفت تيرت را بكش
بگذار بر شقيقه ام
بلرزم اگر نامردم
تو كشتي كه نمرده باشم من
او متولد 1955 آدناسست. براي تحصيلات عاليه به آلمان رفت و در دانشگاه تكنيك برلين معماري خواند اما تا اخذ مدرك دوام نياورد و به تركيه بازگشت تا اينكه در استانبول وارد رشته زبان و ادبيات آلماني شد اين بار ايلكان توانست تا اخذ مدرك دكتري در اين رشته تاب بياورد.
پروفسور ايلكان يكي از ترانه سرايان صاحب سبك تركيه به شمار مي رود و علاقه مندان بسياري دارد.
مجموعه تصنيف ها:
در نور شمع 1982 چشم هاي تو شعرند 1984 نگاه كن يك مرد مي گريد 1986 شاخه اي ميخك سفيد 1988 انساني كه منم 1990 جست و جو مي كنم تو را 1992 شاعر نمي گريد 1997 شاعر جدايي ها 2000 آخرين رمانتيك 2002
"تو كه باشي قيقاجي نمي رود پاهام"
نبودي و آتش ها برافروخت حسرتم
تو آتشم نگرفتي تنها
انتظارها كشيدمت اي خورشيد چون زندان
مثل روزه كه نان را
كوير گر گرفته كه آب
و تو وحشت ها در ميان كشيدي
قانون هاي سخت
ممنوعيت
حالا با اين سكوت چه مي پرسي كجايم
تو صدايم زدي كه نيامده باشم من!
دلتنگ نبودم اگر بودي در اين بي شكوفه بهار
هواي باراني
غروب گر گرفته دلتنگ
تو كه باشي
در خويش نمي ريزم اين همه ايستگاه
قطار
اتوبوس
تو كه باشي
قيقاجي نمي رود پاهام
نام اين جهنم اگر عشق باشد
تو آتشم زدي كه نسوخته باشم من!
مي داني
خرمن شب را به آتش كشيدم و نشد
ايستادم در برابر ترس ها و نشد
نردبامي به قله كوه تكيه دادم و نشد
برف خرداد شدم كه ببارم به دست هات، نشد
عشق ورزيدم نشد، سوختم نشد، پرستيدم نشد
بليت اين عشق را هم پاره كن
خواهي رفت مي دانم
پشت سر اما دو چشم اشك ريز مي خواهي
قلبي پاره پاره و كوهي خراب
هفت تيرت را بكش
بگذار بر شقيقه ام
بلرزم اگر نامردم
تو كشتي كه نمرده باشم من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر