۰۱ مرداد ۱۳۸۶

شعر ایران و ترکیه 9

بد نيست بدانيد تركان غرب هيچ گاه پشت گوشي تلفن باهم حرف نمي زنند، آنها يكديگر را مي بينند و به وسيله تلفن باهم ديدار مي كنندهمين طور كسي از تركان آناتولي عادت به كشيدن سيگار ندارد چراكه آنها يا گرفته اند سيگار را بنوشند. جالب تر اينكه در زبان كردي اصلا فعلي معادل نوشيدن وجود ندارد و جز نسل هاي جديد تر كه تحت تاثير فارس زبانان سيگار مي كشند، قديمي تر ها هم آب را مي خورند هم آبگوشت و هم سيگار و قليان را.
ترك ها از چيزي خوششان نمي آيد بلكه خوششان ميرود: hoshuma gitti آنها خانه را مثللباس مي دوزند و يا مثل نثر ادبي انشا مي كنند. بهتر كه بگويم خانه فقرا دوخته و خانه اغنيا انشا مي شود.تركان غرب هيچ گاه فيلم برداري نمي كنند بلكه فيلم را مثل نقاشي مي كشند،اموات خود را زير خاك گم مي كنند و هرگاه تحت تاثير شديد احساسات قرار گيرند ابياتي از" جامي" بر زبانشان جاري مي شودكه معنايش را نمي دانند. همين طور اگر شعري از مولانا برايشان بخواني دست بر دعا برمي دارند و مي گويند آمين
واژه عجبا يا عجب برايشان نشانه اي از تعجب نيست و اگر هنگام حرف زدن به كسي بگوييد "عجب !" منتظر سوال شما مي ماند چون اين كلمه به معناي آياست
در تركي معيار تقريبا اصطلاحي معادل "خداحافظ" وجود ندارد و اغلب از تركيبات روزبخير و شب بخير استفاده مي شود اما در تركي محاوره اي اصطلاحي وجود دارد alasmarladim)) كه به واسطه آن شما رابه خدا نمي سپارند بلكه پيش خدا سفارشتان مي كنند.
در پست بعدي از ادبيات شفاهي آذري ها و تركان مي نويسم

هیچ نظری موجود نیست: